O tío e o seu sobriño polas rúas de Ourense imitando al Sr. Hulot e Gérard como o largo de Jacques Tati «Mon Oncle». Foto: (CC) MX30
[Non entendes unha palabra? Faille dobre clic | ¿No entiendes alguna palabra? Hazle doble clic | Não entendes alguma palavra? Faz-lhe duplo clique]
9/9/10
Adicado ao meu tío
Para recuperar o sabor da préterita infancia, ao xeito Jacques Tati e o seu inolvidable "largo" «Mon Oncle» (Mi Tío), o fin de semana pasado tiramos unhas fotos no casco antiguo de Ourense, que sen premeditación, xuntos homenaxeamos a «bonhomía» de antaño.
A imaxe da exclusiva dedicatoria ten por protagonistas ao tío e o seu sobriño, pero tamén vai adicado aos(ás) cultos(as) e ávidos(as) lectores(as) deste humilde blogue; e se acaso, cae por aquí «Harry Callaghan Neira» quizais lle conveña mellor, ler —con máis detenemento quizais— a Kafka e "A Metaformose". Agardo co análise, como «home experto» que semella, non quede no aparentamente sinxelo e doado da historia de Gregorio Samsa, que poidera ser, por exemplo que as cascudas aguanten sen beber ningunha gota, máis dun mes, e por Deus! esto vai sen segundas intencións...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Por favor teña en conta as seguintes pautas...
Evite os insultos, palabras groseiras, alusións sexuais, vulgaridades o vulgares simplificacións.
Non sexa gratuitamente ofensivo, e menos aínda, inxurioso.
Os comentarios deben ser pertinentes. Respecte o tema formulado no artigo ou aqueles que xurdan de xeito natural no curso do debate.
En Internet, adóitanse utilizar alcumes no canto do propio nome, pero usurpar o doutro lector é unha práctica inaceptable.
Non escriba en MAIÚSCULAS. Na linguaxe de Internet interprétanse como gritos e dificultan a lectura.
Calquera comentario que non se ateña a estas normas poderá ser borrado e calquera comentarista que as rompa habitualmente poderá ver cortado o seu acceso aos comentarios da páxina de Mondoxíbaro.