A novas melodías nos leva a ese lado triste e melancólico, desgarrado e intenso dun tipo solitario, que fai con Pablo Borell o epicentro desas cancións espidas de arranxos, máis o seu novo repertorio e un comprendio sublime de todas as etapas percorridas polo artista.
Xa sabedes que non somos moito de fomentar o típico consumismo nestas datas, e a recomendación que che propoñemos -ademáis do seu prezo moi atinado- fuxe das sintonías de radio fórmulas e as costumbres impostas, estamos seguros que tanto si vas a velo como se mercas o seu disco, terás a partires de agora un novo tipo a quen seguir, a gardalo na túa axenda musical, avisado/a xa estás.
0 comentarios:
Publicar un comentario
Por favor teña en conta as seguintes pautas...
Evite os insultos, palabras groseiras, alusións sexuais, vulgaridades o vulgares simplificacións.
Non sexa gratuitamente ofensivo, e menos aínda, inxurioso.
Os comentarios deben ser pertinentes. Respecte o tema formulado no artigo ou aqueles que xurdan de xeito natural no curso do debate.
En Internet, adóitanse utilizar alcumes no canto do propio nome, pero usurpar o doutro lector é unha práctica inaceptable.
Non escriba en MAIÚSCULAS. Na linguaxe de Internet interprétanse como gritos e dificultan a lectura.
Calquera comentario que non se ateña a estas normas poderá ser borrado e calquera comentarista que as rompa habitualmente poderá ver cortado o seu acceso aos comentarios da páxina de Mondoxíbaro.