Estado vexetativo

Onte, miña esposa e eu estabamos sentados na sala, falando das moitas cousas da vida, da idea de vivir e morrer, e lle dixen:

...nunca me deixes vivir en estado vexetativo, dependendo dunha máquina e dos lí­quidos dunha botella. Si me ves nese estado, desenchufa os artefactos que me manteñen vivo...

Ela se levantou, desenchufou a televisión e me tirou a cervexa.

Anotación que ven do anterior aloxamento en  myblog.es  deste blogue.