14/3/11
Eu non son parvo! E ti?
Non tivemos oportunidade de dirixirnos a ela, porque principiou a berrar, co aldraxe de coartar a súa liberdade de facer unhas fotocopias; (non tiña outro momento para facelas, porque se supoñe que tería unha actividade social ou de traballo moi intensa).
O dono do establecemento decidiu pechar, non sabes a ciencia certa se as túas explicacións o convenceron, se o fai por certa solidaridade (obreira) ou ben, che persigue o «hooliganismo» practicando por outros.
Non fumos quen de explicarlle que precisamente os que lle estaban a falar (outro compañeiro máis eu), xa tiñan cotizados, por exemplo, o tempo necesario para percibir unha pensión nas actuais condicións, que si estabamos a loitar era precisamente por xente como ela (e ainda por rriba que che desconten 90 € ).
Preocupa moitísimo a banalización da sociedade no seu conxunto, de quedar a medias no análise dos problemas, de só leer por exemplo os titulares, e con eso semella de abondo para ter unha visión. Por exemplo, no asunto da privatización da caixa galega, entidade pública non o esquecemos que se quere limpar cos cartos públicos, é necesaria para fortalecer o tecido produtivo de Galiza. Nas redes sociais resulta tópico atopar algunha etiqueta para poñer un alcume a esta situación do tipo «que somos diferentes» (Galician is Different #GaliciaisDifferent) por mobilizarse por unha entidade financieira.
En fin, cando só quede laiarse polo que non supimos conservar, quizais haxa reacción.
Por qué noutros países hai xeneracións que tratar de arranxar os problemas e aquí non? A verdade quizais a teña Deolinda, porque a xeneración que temos, non quere ser parte da solución ao problema, quizais ainda pro rriba nós boten a culpa pola situación, cando xa non tes máis argumentos por non poder dicirlos á cara. Sínto non poder expresarme en 140 caracteres; a banalización da sociedade reduce a simples etiquetas sen entrar no meollo da cuestión.
Cantos? ...desta xeneración se opoñen a Lei Sinde sen coñecer de que vai, Hai algo máis na campaña de Non os votes! (aparte da lei Sinde), Coñecemos realmente de que vai a reforma laboral aprobado polo goberno? E a que se está a preparar ca reforma da negociación colectiva?
Polo día 12 de marzo, a xeneración puteada de Portugal alzou a súa voz, foron quen de mobilizarse «principiou por unha convocatoria no Facebook» e foi capaz de traspasar aos feitos, dende a rede social; só falta que as sones de DEOLINDA, chegue co tremor necesario ao noso país, como unha cartarse necesaria contra a crise desta sociedade adurmilada. En Islandia, as caladiñas xa van polo correcto sendeiro.
1 comentario:
Por favor teña en conta as seguintes pautas...
Evite os insultos, palabras groseiras, alusións sexuais, vulgaridades o vulgares simplificacións.
Non sexa gratuitamente ofensivo, e menos aínda, inxurioso.
Os comentarios deben ser pertinentes. Respecte o tema formulado no artigo ou aqueles que xurdan de xeito natural no curso do debate.
En Internet, adóitanse utilizar alcumes no canto do propio nome, pero usurpar o doutro lector é unha práctica inaceptable.
Non escriba en MAIÚSCULAS. Na linguaxe de Internet interprétanse como gritos e dificultan a lectura.
Calquera comentario que non se ateña a estas normas poderá ser borrado e calquera comentarista que as rompa habitualmente poderá ver cortado o seu acceso aos comentarios da páxina de Mondoxíbaro.
Impresionante Deolinda!
ResponderEliminar